تاریخ آل بویه

[quote='beniii']نقل قول از bananaketab:عضدالدوله دیلمی بادشاه ایران عراق شام -ال بویه از ماهیگیری کردند
کسی می تونه بگه؛ مفهوم جمله ی بالا چیه؟!!![/quote]
خیلی کاری به معنی و مفهوم کامنتهای این کاربر نداشته باشید! کلا نظراتش حاوی پیام خاصی نیست.

[quote='bananaketab']عضدالدوله دیلمی بادشاه ایران عراق شام -ال بویه از ماهیگیری کردند[/quote]
کسی می تونه بگه؛ مفهوم جمله ی بالا چیه؟!!!

عضدالدوله دیلمی بادشاه ایران عراق شام -ال بویه از ماهیگیری کردند

آل بویه نخستین حکومت شیعه بود در ایران

باسلام خاندان ال بویه از خاندانهای شریف ومسلمان ایرانی بودند و بهترین عملکرد ایشان هم زنده کردن یاد و خاطره عاشورا و واقعه مهم غدیر خم بود .

[quote='مژده رستم']خاندان بویه یکی از وطن فروش ترین خاندان های ایرانی است. شاهان بویه زبان رسمی و رایج کشور را زا پارسی به تازی دگرگون کردند و فرمان دادند که همه نامه ها و نوشته ها در دربار به زبان دشمنان مردم ایران نوشته شود. این در حالی است که ابوالحسن اسفراینی وزیر کاردان روزگار غزنوی، سده ها پیش دستور داده بود، زبان رایج و اصلی دربار، پارسی باشد.
زمانی که اطلاعات کافی از تاریخ ندارید پس درباره وطن پرست ترین و ایرانی ترین خاندان ایرانی بدگویی نکنید. کی گفته غزنوی سده ها قبل تر از آل بویه بوده؟ شما که اطلاعات درستی از تاریخ ندارین خواهشا در این زمینه ادعای فضل نکنید. تاریخ غزنوی های تند مزاج و خون ریز از 334 تا 583 هجری بوده در حالی که تاریخ حکومت آل بویه 320 تا 447 هجری هستش که قبل از غزنوی ها به قدرت رسیده بودند. این خاندان شیعه مذهب اولین خاندان ایرانی بود که ایرانی ها رو از طوق بندگی و بردگی عرب ها بیرون کشید.

با سلام.
با تشکر فراوان از شما.

از وطن فروشی ال بویه زیاد شنیدم.خدا لعنتشون کنه.زبان شیرین پارسی رو به زبان تازی ها فروختند.

آل بویه ، از جمله ی نخستین دولت قدرتمند شیعه است که از سال 328 تا 446 ق ، به مدت نزدیک به یک قرن و نیم توانست در حوزه ی جغرافیایی ایران و عراق بر خلافت عباسی تسلط کامل داشته باشد . مؤسسان این دولت ، سه برادر بویهی : یعنی علی عماد الدوله ، حسن رکن الدوله و احمد معز الدوله بودند که از خطه ی شمال ایران برخاسته بودند. آنان ، ابتدا از فرماندهان ماکان بن کاکی بودند که با مرداویج بن زیار می جنگیدند ؛ ولی پس از شکست خوردن ماکان به مرداویج پیوستند . آنان با وحدت و همکاری بسیار زیاد و نیز با توجه به گرایش به تشیع ،توا نستند مرداویج را کنار گذاشته ، ابتدا به فارس و جنوب ایران ، و سپس بر ری ، قم، ا صفهان ،کرمان و از شمال تا مرزهای قلمرو سامانیان تسلط پیدا کنند و پس از آن ،دامنه ی حکمرانی خود را به عراق توسعه دهند و خلافت عباسی را چنان در ید قدرت خود بگیرند و که تنها اسم و رسمی از آن باقی بگذارند . آل بویه ، خلیفه را بر اساس مصالح خود از خلافت عزل می کردند و حتی او را کور کرده یا می کشتند و خلیفه ی دیگری نصب می کردند . ؛ امری که در حکومتهای نیمه مستقل ایرانی پیش از آنان ، هیچ سابقه نداشت . در نتیجه ی با قدرتی که داشتند، توانستند . نقش مهمی درتوسعه و گسترش تشیع در قرن چهارم و پنجم در این مناطق داشته باشند . قدرتمندترین حکمران آل بویه ، عضد الدوله بود .متأسفانه ، پس از او به علت اختلافات و جنگهای داخلی میان امرای آل بویه ، زمینه های سقوط دولت آنان فراهم شد تا اینکه سلطان محمود غزنوی توانست طومار این دولت بزرگ شیعی را در هم پیچیده ، وبه عمر آنان پایان دهد .
به یقین ، دولت آل بویه در عرصه های فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی در ایران و عراق توانست خدمات بسیار قابل توجهی انجام دهد . از نظر سیاسی ، هر چند این دولت به مذهب تشیع گرامی داشت و حتی می خواست خلافت عباسی را بر چیده ، دولتی علوی بر روی کار آورده ؛ اما ظهور این دولت قدرتمند در ایران و عراق ، در کنار دو دولت بزرگ و قدرتمند دیگر شیعه ، یعنی حمدانیان و فاطمیان ، سبب شکوه و عظمت جهان اسلام در برابر خطرهای خارجی شد . از نظر فرهنگ به دلیل اینکه بیشتر حاکمان آل بویه ، خود از اهل علم ودوستدار آن بودند ، نه تنها به علمای شیعه که با توجه به سیاست کل نگرشان بلکه به همه ی علمای اسلام از فرق و مذاهب مختلف و حتی غیر مسلمان ،توجه خاص نموده ، زمینه های رشد و توسعه و بالندگی آنان را فراهم کردند ؛ به طوری که مسکویه از اوضاع و شرایط به وجود آمده ، به « زنده شدن علم » تعبیر کرده و سجستانی ، آزادی عقیده را آن اندازه بیان می کند که علمای هر فرقه بدون نتقیه می توانستند به بیان عقاید خود بپردازند و رشد کتاب و کتابخانه و تأسیس رصدخانه ها ، از جمله ی این خدمات علمی و فرهنگی است و به یقین می توان گفت که حکومت آل بویه ، نقش مهمی در به ثمر رسیدن تمدن شکوهمند جهان اسلام در قرن چهارم و پنجم داشته است .
از نظر اجتماعی نیز نقش این خاندان حکومتگر شیعی بسیار مهم است . ایجاد امنیت داخلی و نیز راه ها و آبادانی در شهرها و حتی شهرکها و روستاها ، ایجاد بیمارستان ، سد سازی ، پل سازی ، حفر چاه در راه ها ، مرمت نهرها ، فراهم نمودن اسباب آسایش و راحتی کاروانهای حج ، تعمیرات اساسی در حرمین شریفین و شهرهای مقدس کاظمین ، کربلا و نجف ، از فعالیتهای اجتماعی آنان بوده است

خاندان بویه یکی از وطن فروش ترین خاندان های ایرانی است. شاهان بویه زبان رسمی و رایج کشور را زا پارسی به تازی دگرگون کردند و فرمان دادند که همه نامه ها و نوشته ها در دربار به زبان دشمنان مردم ایران نوشته شود. این در حالی است که ابوالحسن اسفراینی وزیر کاردان روزگار غزنوی، سده ها پیش دستور داده بود، زبان رایج و اصلی دربار، پارسی باشد.
[edit=simin]1393/09/21[/edit]